Mas des Poètes goes Fawlty Towers
Ik had gepland om vandaag een blogbericht te schrijven. Dat deed ik gisteren. ‘Morgen ga ik veel beleven’, dacht ik toen. Het was 11u toen ik wakker werd. ’Niet dus’, flitste door mijn hoofd.
De dag begon met een heerlijke mok koffie die sneller op de grond belandde dan het duurde om ze te vullen. Op die manier begon een nieuwe episode van Fawlty Towers in Zuid-Frankrijk. Na een snelle hap maakte ik me klaar om de brievenbus te gaan uitlegen. Uitlegen. Wat een vreemd woord is dat. Vroeger zou ik ‘leegmaken’ gezegd hebben, maar wie bij de hond (lees: Sarah) slaapt … De brievenbus staat aan het begin van het domein. Even keek ik naar Chloe, die me probeerde te verleiden haar te nemen voor een ritje, tevergeefs. De ochtendwandeling was heerlijk. Kleine plukjes overziene lavendel geurden fel, de zon gaf een gouden randje aan de hemel. La douce, een echte Drôme! Behalve een kaartje met gevels van een stad die vroeger tot Italië behoorde, toen dat land nog niet bestond, was er niets. Na Louise en Shania, onze druk tokkende – en op elkaar pikkende – kippen, goedendag te hebben gezegd, kon ik van start aan de kamers. Zoals gebruikelijk was ik het kuisen beu na een halve kamer en laste ik een pauze in na een kwartier werk. Even dacht ik terug aan mijn examenperiodes. De pauze duurde tot halverwege de namiddag. Het was 16u – ruim! – toen ik verder aan de slag ging. Ondertussen had ik wel druk gemaild, vet gediscussieerd en geschreven aan een artikel. Dat een zware discussie zorgde voor onverenigbaarheid tussen mij en mijn inmiddels ex-promotor, hoeft geen betoog. Dat kon je al van mijlenver zien aankomen. Niet getreurd: Mumford & Sons bracht zoden aan de dijk. Wat is het leven heerlijk als je ongeoorloofd hard kunt meezingen met de CD-speler op maximum, zonder enige ziel in de wijde omgeving.
Nadien deden de kamers de kuis bijna uit zichzelf, schreef een artikel zichzelf haast en geniet ik – momenteel – van een verdiend glas wijn. Wie zei er ook alweer dat het leven in Zuid-Frankrijk saai is als het zomerseizoen voorbij is gewaaid (met de Mistralwinden)?
![[doc id=3140]…](https://secure.gravatar.com/avatar/8f55612fe9d7289a8e360461eb9851fd?s=200&d=mm&r=g)
Pas op, Danny! Wanneer je weldra in Nice komt zal het Chantemerle-effect harder toeslaan dan je kunt vermoeden.
En, het is eerder het woord ‘inlegen’ waarmee je me mag plagen.
Leuk verhaal!